به گزارش سرویس اجتماعی دزفول امروز: یادواره سرداران و 170 شهید مخابرات، پست و بیسیم چی شهرهای اندیمشک، شوش، شوشتر، گتوند، مسجد سلیمان و دزفول به میزبانی پایتخت مقاومت ایران اسلامی دزفول قهرمان در سالن شیخ مرتضی انصاری دانشگاه آزاد برگزار گردید.

در این یادواره که با حضور گسترده خانواده ها ، همرزمان شهدا و مسئولین و فرماندهین شهرهای شمال استان خوزستان و برخی از مسئولین استان برگزار گردید. علاوه بر فضای معنوی این یادواره که با یاد شهدا در آن عطر افشان شده بود، این مراسم دارای حاشیه زیبایی هم بود، حضور عروس و دامادی که امشب شب عروسی آنهاست و به گفته خودشان برای تبرک زندگی شان با شهدا به این مراسم آمده بودند.

در حاشیه این مراسم از تمبر شهدای بیسیم چی رونمایی و نمایشگاه از بی سیم های مورد استفاده رزمندگان در دفاع مقدس و همچنین بیسیم های غنیمتی دشمن برگزار گردید.

به گزارش سرویس اجتماعی دزفول امروز: محدودیت ها سبب بروز استعدادها و خلاقیت می شود و نمونه بارز آن را می توان در هشت سال دفاع مقدس جستجو کرد. صف آرایی لشکر تا بن دندان مسلح و تقویت شده عراق به آخرین تکنولوژیهای مخابراتی، شنود و کشف رمز در مقابل ایران اسلامی که با وجود انقلاب و پاشیده شدن نظم و آمادگی نیروهای مسلح و تضعیف شده با تحریمهای بسیار، سبب شد تا رزمندگان از جنگ کلاسیک با دشمن اجتناب کرده و روی به استفاده از شیوه ها بدیع و ابداع راههای نو برای مقابله و مبارزه با دشمن آورند.

نبود بیسیم های ساخت داخل، استفاده از بیسیم های غنیمتی از دشمن و تجهیز عراق به دستگاههای پیشرفته مخابراتی و شنود سبب می شد که بسیاری از مکالمات یگانهای ایران توسط عراق شنود شود. از طرفی  استفاده عراق از منافقین که از شهرهای مختلف ایران بودند و آشنایی آنها به زبانها و لهجه های مختلف مردم ایران سبب شد تا در صورت صحبت به زبان غیرفارسی، شنود عراق متوجه متن مکالمات شود. در این زمینه توسط نیروهای رزمنده اقداماتی از قبیل رمز گذاری و کد کردن مکالمات صورت گرفته که برخی از این اقدامات تا کنون بازگو نشده و برخی ازآنها نیز همچنان محرمانه است.

یکی از خلاقانه ترین روش ها برای جلوگیری از رمزگشایی مکالمات توسط رزمندگان بیسیم چی دزفولی انجام می شد که حتی در صورتیکه دشمن موفق به شنود مکالمات فرماندهان و یگانهای دزفول می شد هرگز این مکالمات قابل رمزگشایی و فهم توسط عراقی ها نبود.

در این راستا آقای “حاج علیرضا زمانی راد” رزمنده و فرمانده باسابقه گردان خط شکن بلال در گفتگو با خبرنگار دزفول امروز، گفت: علی رغم اینکه از مخابرات بعنوان شبکه اعصاب در پیکره جنگ یاد می شود اما تحریم شدید نظامی و مشکلات فراوان بودجه ای که از اول انقلاب گریبانگیر نظام نوپای اسلامی مان بوده، باعث می شد که ما از توان تجهیز رده های پایین که اصلی ترین رده های عمل کننده اند به تجهیزات مخابراتی محروم باشیم.

این فرمانده و جانباز دفاع مقدس، به نداشتن بیسیم توسط بیسیم چی دسته ها و امید آنها برای غنیمت بیسیم از دشمن در عملیاتهای آینده تصریح کرد: در تمام طول مدت جنگ نتوانستیم بیسیم برای دسته ها به میزان کافی تأمین کنیم و لذا بیسیم چی های دسته به امید گرفتن بیسیم غنیمتی همه دوره های لازم کار با بی سیم را فرا می گرفتند و تا آن موقع می بایست با سرعت پاها و دویدن  کار انتقال پیام را بین فرمانده دسته و گروهان رد و بدل می نمایند.

این عضو سابق دو دوره شورای اسلامی شهر دزفول افزود: مثل همه زوایای جنگ که نقش نیروهای مردمی و آماتور آن را متحول نموده بود، عرصه مخابرات و بی سیم نیز با چارچوبهای تعریف شده ارتش های دنیا متفاوت بود.

آقای زمانی راد به توانایی مخابراتی ارتش های دنیا اشاره و تصریح کرد: ارتشهای دنیا برای کار با کد و رمز آموزش می بینند و رمزیابی نیز یکی از توانمندیهائیست که قابل فراگیری و دستیابی است. لذا زبان مخابراتی در رده های عمل کننده گروهان و گردان، تابع ابداعات و ایده های بی سیم چی ها و از هر یگان به یگان دیگر متفاوت بود.

این فرمانده و جانباز هشت سال دفاع مقدس به ابداع روش خلاقانه رزمندگان بیسیم چی دزفول در طول دفاع مقدس اشاره و افزود: رزمندگان بیسیم چی دزفول برای جلوگیری از کشف رمز مکالماتشان توسط عراق، دست به ابداع ساخت زبانی زدند که به نام “زبان چپی” معروف و فرماندهان و بیسیم چی های دزفول پشت بیسیم از این زبان استفاده می کردند.

حاج علیرضا زمانی راد با عدم توضیح بیشتر در این زمینه افزود: ادغام سه روش، لهجه محلی با اصلاحات رمزی و بیان آنها به “زبان چپی” سبب شد که این نوع گفتگو نه فقط برای دزفولی زبانها بلکه برای بسیاری از رزمندگان قابل درک و فهم نباشد چه برسد به شنود دشمن. به همین خاطر مکالمات فرماندهان دزفول با این روش یکی از امن ترین مکالمات در طول دفاع مقدس بود.

وی با بیان مثالی گفت: مثلا وقتی در بیسیم گفته می شد “اهبا اَوا اوگا اج حا اَلِک ما ایمونِ سا ….” این جمله حتی اگر توسط عراقی ها شنود شود قابل رمز گشایی نیست و حتی برای خیلی از رزمندگان دزفولی بی مفهوم است و این در حالی است که اگر بیسیم چی دزفولی این پیام را دریافت می کرد می فهمید که آن یگان “درخواست آمبولانس کرده است”.

این فرمانده باسابقه گردان خط شکن بلال به بیان خاطره ای در این زمینه پرداخته و افزود: در عملیات بدر دستور عقب نشینی داده شد، از فرماندهی خواستم تا موقعیتی را که می بایست  به آن نقل مکان نمائیم با شلیک منور مشخص کند لذا  درخواست منور کردیم تا مسیر را بیابیم. پس از چند ثانیه از چند نقطه منور در جهت های مختلف در آسمان دیده می شد. به زبان دزفولی گفتیم “سُزِ بِ” یعنی “یک منور سبز شلیک کن”، و باز هم مثل دفعۀ قبل منورهای متعدد سبز رنگ به آسمان رفت . این کار با کدهای فارسی و دزفولی و با روشهای مختلف تکرار و عراق براحتی می توانست آنها را بفهمد و عمل کند. من بیسیم را گرفتم و از بچه هایی که می خواستند با منور ما را رهنمایی کنند خواستم اگر از بچه ها کسی “چَپی” بلد هست به پشت بیسیم بیاید.یکی از بچه ها که به این زبان آشنا بود به پشت بیسیم آمد، با هم چَپی صحبت کردیم و درخواست منور کردم و این بار دیگر عراق نتوانست رمز را بفهمد. چند ثانیه بعد آسمان با تک منور بچه های خودی روشن شد.