کنایه دزفولی- مَری شُگار دِرازَس: خیلی قدش بلند است.

کنایه دزفولی- مَری اَشُو مُردَه: خیلی تمبل و بیحال است.

کنایه دزفولی- مَری سَگِه گـُشنَه مِه رییِش: آدم خیلی بداخلاق

کنایه دزفولی- مَری مَخو رُوه شِیره نَفتَه بَندَه: خیلی عجله دارد.

کنایه دزفولی- مَری باقِلِه سَر تُووَس: خیلی بی قرار است.

کنایه دزفولی- مَری خینِ کَمُـتـَرَه: خیلی قرمز است.

کنایه دزفولی- مَری باقِلِه نَپَزائیَه: حرف در او اثر نمی کند.

کنایه دزفولی- مَری مِه قاعُذ پَروَرِسَه: آدمی که با گذرسن جوان مانده است.

کنایه دزفولی- مَری اَ اُو گَرِرُفتَنَشَه: فرزندی که به تربیتش نمی رسند.

کنایه دزفولی- مَری پا مُرغ خُوَردَه: زیاد این طرف وآن طرف می رود.

کنایه دزفولی- مَری بُنِ بِه رییِ یه: مستوری که مشخص شده.

کنایه دزفولی- مَری حمومُه زَنونَس: خیلی سروصدا هست.

کنایه دزفولی- مَری مورِ شُمارَه: خیلی آهسته راه می رود.

کنایه دزفولی- مَری خَمیرِشَه پِه اُ سَرد شِشتِنَه: آدم بسیار خونسرد وآرام.

کنایه دزفولی- لِفِ طِلا قال وَندِیَه: آدم بسیار پاک و درستی است.

کنایه دزفولی- لِفِ عَفتو سَر دیوارَه: آخر عمرش است.

————————————————————————————————————————————————-

ضرب المثل – قِصِّه خوتـَه فـَهم انچُون که قِصِّه مردمَ بفـَهمی : حرف خودت را بفهم (بشنو )،آنجا که حرف مردم را می فهمی.

ضرب المثل – چَشمِی کِه نَمبینَه دِلِی ماتم نَمگِره : چشمی که نمی بیند دلی ماتم نمی گیرد.

ضرب المثل – دَرد خروار خروار میا، مِثقال مِثقالِ رُووَه : درد خروار خروار می آید و مثقال مثقال می رود.

ضرب المثل – گـَپته اُموز کـُچکـَت آموختـَس : بزرگت را بیاموز کوچکت می آموزد.

ضرب المثل – مِهمون مِهمونَ نَتَرَه بینَه صاحُب خونَه دوتا شُونَه : میهمان میهمان را نمی تواند ببیند،صاحب خانه هر دو را.

ضرب المثل – نَه خُود خُری نَه کَس دِهی گـَندَه کُنی بِه دَر بیهی : نه خود می خوری نه به کسی می دهی ،گندیده می کنی بیرون می اندازی.

ضرب المثل – هَزار دُوس کَمَه یَه دُشمِن بِسیار : هزار دوست کم است یک دشمن بسیار.

ضرب المثل – چِه کـُور چِه نابَِلـَد : چه نابینا چه نادان.

ضرب المثل – لِف روُوا روز گِرُفشَه : مانند روباه روز او را فرا گرفته است.

ضرب المثل – نَه کونَه نُو بِبووَه نَه دُشمِن دُوس : نه کهنه نو می شود نه دشمن دوست.

ضرب المثل – سَنگین باد سَنجِـنِنِت نُخالَه مَباد پِشکِـنِنِت : سنگین باش تا تورا بسنجند، نخاله(سبوس) نباش تا تو را پخش کنند.